Biblia

Dz 13

⁴⁶Wtedy Pawe³ i Barnaba powiedzieli odwa¿nie: "Nale¿a³o g³osiæ s³owo Bo¿e najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie siê za niegodnych ¿ycia wiecznego, zwracamy siê do pogan. ⁴⁷Tak bowiem nakaza³ nam Pan: Ustanowi³em Ciê ¶wiat³o¶ci± dla pogan, aby¶ by³ zbawieniem a¿ po krañce ziemi". ⁴⁸Poganie s³ysz±c to radowali siê i wielbili s³owo Pañskie, a wszyscy, przeznaczeni do ¿ycia wiecznego, uwierzyli. ⁴⁹S³owo Pañskie rozszerza³o siê po ca³ym kraju.

Lk 10

¹ Nastêpnie wyznaczy³ Pan jeszcze innych siedemdziesiêciu dwóch i wys³a³ ich po dwóch przed sob± do ka¿dego miasta i miejscowo¶ci, dok±d sam przyj¶æ zamierza³. ² Powiedzia³ te¿ do nich: "¯niwo wprawdzie wielkie, ale robotników ma³o; pro¶cie wiêc Pana ¿niwa, ¿eby wyprawi³ robotników na swoje ¿niwo. ³ Id¼cie, oto was posy³am jak owce miêdzy wilki. ⁴ Nie no¶cie z sob± trzosa ani torby, ani sanda³ów; i nikogo w drodze nie pozdrawiajcie! ⁵ Gdy do jakiego domu wejdziecie, najpierw mówcie: Pokój temu domowi! ⁶ Je¶li tam mieszka cz³owiek godny pokoju, wasz pokój spocznie na nim; je¶li nie, powróci do was. ⁷ W tym samym domu zostañcie, jedz±c i pij±c, co maj±: bo zas³uguje robotnik na swoj± zap³atê. Nie przechod¼cie z domu do domu. ⁸ Je¶li do jakiego miasta wejdziecie i przyjm± was, jedzcie, co wam podadz±; ⁹ uzdrawiajcie chorych, którzy tam s±, i mówcie im: Przybli¿y³o siê do was królestwo Bo¿e.